Groen in de raad (6)
In de aanloop
De tijd voorafgaand aan de Algemene Beschouwingen is van zichzelf al vaak een bijzondere tijd. Het college komt immers met de plannen voor nu en voor de toekomst, en zeker in een verkiezingsjaar is het spannend of de koers blijft zoals die was of dat er dingen gaan veranderen.
Dit jaar werden deze plannen gemaakt en geschreven in uitzonderlijke tijd. De nasleep van corona, een oorlog die met al zijn gevolgen invloed op ons dagelijks leven heeft, omgekeerde vlaggen, woningcrisis, armoede en energiearmoede, eenzaamheid, inflatie, asielcrisis, vastlopende jeugdzorg… Houd daarbij je hoofd maar koel en de moed erin.
Het maakt niet uit met wie ik spreek - over energie besparen, het voedsel (vegetarisch of vlees), wat wel en wat niet duurzaam is, over de politiek in Den Haag - het is alomtegenwoordig. En of dat nou in mijn eigen bubbel is van familie, vrienden, GroenLinksers of gelijkgestemden, of het is verder daarbuiten, met mensen die ik ooit heb ontmoet of nog nooit heb gezien, de mensen worden steeds bewuster.
Het is het continu in en uit focussen dat van ons wordt verwacht. Het grote geheel, de planeet, het klimaat, de eerlijke verdeling van welstand wereldwijd, maar ook hier en nu, in Europa, Nederland en Steenwijkerland. Elke wijk, elke straat telt, Elke inwoner telt en ook onze gasten tellen.
Terwijl het college dus bezig is met het schrijven van het programma en met het uitvoeren van het eerder al in gang gezette beleid, gaan de dagelijkse dingen gewoon door. Het rijk vraagt om hulp: “Vang ontheemden op!” Het rijk neemt ook zulke vergaande besluiten dat de eigen boeren naar het gemeentehuis komen, met de trekker. Dan besef je, dat je van A tot Z moet omdenken en nieuwe prioriteiten moet zetten. Om uit deze crisismodus te komen, kun je óf wachten totdat Den Haag en/of Europa zeggen hoe dat allemaal moet, óf je doet wat je kan, in het bewustzijn dat het moet.
Daarbij hebben we iedere inwoner nodig. Ongeacht of die hier geboren is, in een van de steden of ergens in onze prachtige buitengebieden, of waar ook zijn of haar thuis is: je zult iedereen moeten meenemen en ervoor zorgen dat hun dagelijkse leven prettig kan zijn, dat er veiligheid en toekomst is én vrijheid. En ervoor zorgen dat iedereen doordrongen is van het besef om zelf ook verantwoordelijkheid te moeten nemen.
Ik begrijp heel goed dat het schrijven van een nieuw programma een hele klus is, die je niet alleen met een vrolijk gezicht klaart. Het geschrevene ligt nu op mijn tafel en ik ga de komende dagen benutten om te lezen en te overwegen wat er past bij GroenLinks en waar er iets is blijven liggen.
De afgelopen maanden kwamen er natuurlijk ook al wat andere stukken langs. In de raadsvergaderingen hebben wij gesproken over de versnelling van de woningbouw, over water en riolering, nieuwe industrieterreinen en over stikstof. En als de plannen net zo zijn als staat geschreven in de afgelopen beleidsstukken, dan missen wij soms wel de spirit, de urgentie en de noodzaak. Er liggen genoeg rapporten om te beseffen dat het anders moet. Ik hoop daar wel iets van terug te vinden in de net gedrukte versie van de toekomst hier in Steenwijkerland. Het mooie is dat ik wel enig vertrouwen in die toekomst heb, want deze laatste maanden hebben ook laten zien dat bij iedereen doorgedrongen is dat wij dit samen moeten doen.
Met dit in gedachten ga ik de stukken de komende dagen lezen. En daarnaast genieten van de mooie herfst in al zijn kleuren.
Wordt vervolgd – Begin november is de begrotingsvergadering. Wil je meelezen en/of erover meepraten? In de aanloop naar de beschouwingen zijn er nog een aantal overleggen en vergaderingen, kom langs, mail of bel – kom met jou ideeën en meningen.
Met groene en sociale groet,
Stephanie Geurtz Gemeenteraadslid Steenwijkerland